رشد قانون‌پذیری در فرزندان-- : کودکان 6 تا 8 سال
در این سنین نیز می‌توان از روش قبل (قرار دادن کودک به مدت یک دقیقه در محیطی خاص برای تفکر در مورد عملکردش) استفاده کرد. در این سن نیز، قاطعیت، امری حیاتی است. کودک باید باور کند که شما به آنچه می‌گویید، عمل می‌کنید. البته این به معنای این نیست که به کودکتان شانس دوباره ندهید بلکه به مفهوم اعتقاد پیدا کردن کودک به شماست.
یادتان باشد در هنگام عصبانیت کودک را تهدیدهای غیرواقعی نکنید. مثلا به او نگویید که «دیگه حق نداری هرگز تلویزیون تماشا کنی». این کار باعث می‌شود، همه تهدیدهایتان ضعیف جلوه کنند.
تنبیه‌های شدید، قدرت شما را به عنوان والدین، کم می‌کند. اگر فرزندتان را به مدت یک ماه تنبیه کنید، او دیگر انگیزه‌ای برای تغییر رفتارهایش نخواهد داشت.
رشد قانون‌پذیری در فرزندان-- : کودکان 9 تا 12 سال
کودکان در این گروه سنی، می‌توانند با نتایج طبیعی عمل خود، قانون‌پذیری را بیاموزند. همین‌طور که آنها رشد کرده و مستقل‌تر می‌شوند و مسوولیت‌پذیری را می‌آموزند، به آنها بیاموزید که با نتایج رفتارهای خود مواجه شوند. این روشی مفید و موثر در قانون‌پذیری فرزندان است.مثلا اگر فرزندتان تکالیف خود را به موقع انجام نمی‌دهد، سعی نکنید او را مجبور کنید که تا آخر شب بیدار باشد و مشق بنویسد یا خودتان تکالیفش را انجام دهید، بلکه بگذارید تا فردا بدون تکلیف به مدرسه برود و نتیجه این عمل را که یک نمره بد خواهد بود، ببیند.طبیعی است که والدین تمایل داشته باشند تا کودکشان را از اشتباهات نجات دهند، اما در طولانی مدت، این کار باعث ایجاد رفتارهای نادرست در کودک می‌شود. بگذارید تا کودک، نتیجه اشتباهات خود را به طور طبیعی ببیند. این کار باعث خواهد شد که بار دیگر مرتکب این اشتباه نشود.
رشد قانون‌پذیری در فرزندان-- : فرزندان بالای 13 سال
در این سن، فرزند شما می‌داند که چه کاری از او انتظار می‌رود و رفتارهای بد او، چه نتایجی را در پی خواهد داشت، اما کار به همین جا ختم نمی‌شود. نوجوان در این سنین، نیازمند اعمال محدودیت است.
قوانینی در مورد تکالیف درسی، ملاقات با دوستان و دیگر مسائل مرتبط با او، وضع کنید. شاید او گاه و بیگاه شکایت کند اما خواهد فهمید که شما کنترل امور را در دست دارید. حقیقت این است که نوجوانان، هنوز هم نیازمند اعمال محدودیت هستند و از این کار خوششان می‌آید. وقتی فرزندتان قانونی را می‌شکند، محروم کردن او از برخی مزایا می‌تواند بهترین راه باشد.البته یادتان نرود که در برخی موارد، به او قدرت انتخاب داده و کنترل را به دست خودش بسپارید. مثلا او می‌تواند راجع به نحوه لباس پوشیدن، مدل مو و دکوراسیون اتاقش نظر بدهد و همان‌گونه رفتار کند که می‌خواهد.
نکته مهم، تمرکز روی جنبه‌های مثبت است. مثلا اگر کار خوبی انجام داد به او اجازه دهید که مدت بیشتری را با دوستانش بگذراند.
