فرزندان خود را محترم بشمارید:

* بگذارید هر کدام از فرزندان شما خودش باشد. لذا از مقایسه با سایر فرزندان و دانش‌آموزان سخت پرهیز کنید.

* با در نظر گرفتن فرزندتان به عنوان یک انسان روش مثبتی را در یادگیری یا تغییر رفتار او اتخاذ نمایید.* کمک کنید تا از طریق تایید و تصویب شما، او برای خود حرمت و احترام کسب نماید و مرحله به مرحله آن را تقویت نمایید.

* روزانه به هر فرزند خود به طرز انفرادی توجه و رسیدگی کنید. * همکاری مدرسه و معلم راهنما را نسبت به فرزندتان جلب نمایید.

فرزند خود را در مسیر موفقیت قرار دهید:

* توجه داشته باشید که موفقیت و شکست برای کودکان می‌تواند مانند نردبانی باشد که وقتی شروع می‌شود تا آخرین پله ادامه پیدا می‌کند

* موفقیت در یک زمینه، توفیق در زمینه‌های دیگر را به دنبال دارد. فرزندتان را کمک کنید که این را بداند و برای موفقیت تلاش کند.

* حتی المقدور سعی کنید، کودک شما از آغاز در نردبان موفقیت گام بردارد. در صورتیکه احساس ضعف در مورد درس یا دروسی از فرزندتان مشاهده نمودید با تماس‌های مستمر با مسئولین آموزشی مدرسه و نظارت مثبت بر عملکرد فرزندتان زمینه ی موفقیت را فراهم نمایید.

*فرزندتان را کمک کنید تا مدرسه ی خود را به یک محیط شادی تبدیل کند.

* توجه داشته باشید که اثر دوستان فرزند شما در موفقیت‌های آموزشی کاملاً محسوس است پس ضمن هماهنگی با معلم راهنمای کلاس در این خصوص از دانش‌آموزان موفق کمک گرفته شود. * موفقیت یک رویای دور نبوده و می‌توان به آن دست یافت.

کمک کنید تا فرزندتان به مسیر موفقیت برگردد:

* بزرگ‌ترین عامل موفقیت تحصیلی فرزند شما کیفیت مناسب انجام تکالیف روزانه می‌باشد.در این مورد توجه،نظارت و ایجاد انگیزه شما در فرزندتان بسیار موثراست.پس سعی کنید فرزند شما به این کار عادت کند.

*مواظب عواملی که مانع یادگیری هستند باشید.

* وقتی مشکل بسیار پیچیده و فنی باشد، از افراد متخصص کمک بخواهید.

*در صورتیکه بنا به ضرورت از معلم خصوصی استفاده می‌شود، معلم خصوصی باید ضمن تقویت روحیه شیوه‌های مناسب وکاربردی را همراه باآموزش به کار گیرد.

تمرکز حواس :

* کمک کنید تا کودکان شما برای هر کاری که انجام می‌دهند، تمرکز حواس داشته باشند.* به دانش‌آموزان کلاس‌های ابتدایی کمک کنید تا برای کارهای در دست اجرای خود تمرکز حواس داشته باشند.

* دانش‌آموزان دوره راهنمایی و دبیرستان را تشویق کنید تا آگاهانه نسبت به بهبود روش مطالعه و یادگیری خود اقدام نمایند

ترس از شکست را کاهش دهید

* فقدان هماهنگی عضلانی در دانش‌آموزان دوره دبستان و حتی راهنمایی می‌تواند سبب ایجاد ترس از شکست در نوشتن، بازی و سایر مطالب باشد.

* والدین باید فرصت‌هایی برای کودک فراهم آورند که بدون دست پاچگی و ترس، شکست را به تجربه بگذارند.

* وقتی به کودک مسئوولیت خیلی زیادی می‌دهید نگرانی او گسترش پیدا می‌کند. اگر مسئولیت بسیار اندک باشد کودک وابسته و تابع بار می‌آید. بین این دو راه یک محوطه وسیع و پهناور وجود دارد که کودکان در آن شاد و موفق و آرام می‌باشند. و این همان روابطی است که والدین باید برای دست‌یابی به آن کوشش کنند

* اعمال پیش‌بینی شده می‌تواند ترس مزمن از درس جواب دادن را بر طرف کند.*داشتن نقشه و طرح برای کارها و رفع اشکال به موقع و جبران گذشته‌ها جایی برای احساس ترس باقی نمی‌گذارد.

*نقش والدین در عدم ایجاد اضطراب در کودکان و احساس ایمنی بخشیدن بسیار مهم است. به این نقش عملاً توجه کنید.